ผลกระทบของการล่วงละเมิดทางเพศ

การถูกล่วงละเมิดทางเพศในขณะที่เป็นเด็กนั้น เด็กคนนั้นจะได้รับผลกระทบอย่างลึกในระยะยาว เด็กที่ถูกละเมิดบางคนได้รับบาดเจ็บอย่างร้ายแรงทั้งร่างกายและจิตใจ เด็กบางกลุ่มฟื้นขึ้นมาโดยที่ไม่มีอาการผิดปกติและสามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้ แต่ในขณะที่บางคนเก็บกดประสบการณ์ของตนเองไว้ แต่เติบโตขึ้นมาอย่างเสี่ยงๆ โดยมีความผิดปกติทางสังคมและทางเพศ​ ทั้งนี้ ผู้ล่วงละเมิดทางเพศมักจะอ้างว่าพวกเขาต่างหากที่ถูกล่วงละเมิดเพราะเห็นแก่ความเห็นอกเห็นใจ แต่งานวิจัยปัจจุบันพบว่าการกล่าวอ้างนี้เกินความจริงอย่างมาก

การล่วงละเมิดทางเพศเป็นบาดแผลที่ฝังลึกในตัวเด็ก และไม่ค่อยถูกเผยแพร่ต่อเพื่อนสนิทและญาติของเด็ก เด็กบางคนที่เปิดเผยเรื่องนี้แก่ผู้ใหญ่ที่เขานับถือ แต่กลับไม่มีใครเชื่อและกลับถูกตำหนิ พฤติกรรมตอบสนองที่ปราศจากความรักแบบนี้ทำให้เด็กไม่เชื่อใจผู้ใหญ่มากขึ้นๆ และเพิ่มความหวาดกลัวให้แก่เด็ก ทั้งนี้ เด็กหลายคนที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศพยายามฆ่าตัวตายเพื่อหนีความเจ็บปวด หลายคนจบชีวิตของตัวเองได้จริงๆ และอีกหลายๆ คนที่ทำไม่ได้ก็มักจะทำร้ายตัวเองในทางอื่น เช่น ใช้แอลกอฮอล์และใช้ยาเสพติด

เมื่อตนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เด็กหลายๆ คนแบกเอาบาดแผลจากการถูกล่วงละเมิดทางเพศไปด้วย  สำหรับบางคนที่เคยถูกล่วงละเมิดเมื่อเป็นเด็ก ในช่วงเวลาที่ลึกซึ้งกับคู่ของตน เขาพบว่าการพยายามมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวที่ดีทำได้ยาก เนื่องจากยังคงมีความทรงจำหรือเป็นโรคเครียดจากเหตุการณ์ร้ายแรงตอนเด็ก ผู้เสียหายบางคนเปลี่ยนความเกลียดชังให้เป็นการกระทำทางเพศ ในขณะที่ บางรายสับสนระหว่าง “เรื่องเพศ” กับ “ความรักและการได้รับการดูแลเอาใจใส่” ทำให้ไม่สามารถมีความสัมพันธ์ที่มีหมายความแท้จริงได้

ความสูญเสียที่เกิดจากการล่วงละเมิดทางเพศ

การปกป้องเด็กในปัจจุบันเกิดขึ้นทั้งในบริบทการเมืองและเศรษฐกิจ โดยที่มีความกว้างขวางขึ้นและชัดเจนขึ้น เนื่องจากเด็กเป็นทรัพยากรที่สำคัญของชาติ ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีประชากรสูงวัย  มีอายุยืนขึ้นแต่มีจำนวนการเกิดที่ลดลง  เมื่อจำนวนประชากรวัยทำงานลดลง ผู้ที่สามารถให้การสนับสนุนประชากรวันเกษียณอายุก็ลดลงและกำลังการซื้อสินค้าเพื่อรักษาระดับของเศรษฐกิจก็ลดลง ซึ่งหมายความว่า ปัจจุบันเด็กไทยหนึ่งคนต้องเพิ่มพลังในการหารายได้ของตน 

จำนวนรายได้ของประเทศไทยที่เสียหายไปจากการล่วงละเมิดทางเพศเด็ก เท่ากับ 1 ใน 4 ส่วนของรายได้ของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ตามงานวิจัยขององค์การกองทุนเด็กระหว่างประเทศ (UNICEF) GDP ของเอเชียตะวันออกและแปซิฟิกเสียไป ประมาณ 2% เพราะการปฏิบัติที่เป็นปฏิปักษ์ต่อเด็ก และเมื่อนำอัตราดังกล่าวมาคำนวณกับ GDP ของประเทศไทยในปี 2014 ซึ่งคือ 13.8 ล้านล้านบาท แล้ว ก็จะได้ว่าการกระทำรุนแรงต่อเด็กทำให้ประเทศไทยเสียหาย 277,437,517,500 บาท

ความเสียหายทางเศรษฐกิจจากการที่เด็กถูกล่วงละเมิดทางเพศมีได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม เด็กที่เป็นเหยื่อของการทำร้ายจะกลายเป็นรายจ่ายต่อประเทศ เพราะเด็กเหล่านี้จะต้องใช้ทรัพยากรในการรักษาพยาบาล และการพักฟื้น  เด็กที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศมักมีปัญหาในการเรียน ทำให้ผลการเรียนไม่ดี จึงมีโอกาสจำกัดในการหางานที่รายได้ดี และรักษาระดับของเศรษฐกิจ ในยามที่โตเป็นผู้ใหญ่ในวัยทำงาน